İhvan Kardeşliği Ne Demek? İzmirli Bir Gençten Mizahi Bir Bakış
Herkesin hayatında bir dönüm noktası vardır. Benimki, “İhvan kardeşliği ne demek?” sorusunu ciddi ciddi sormaya başladığım o an oldu. Tabii, İzmir’de yaşayan 25 yaşında bir gencin, arkadaş ortamında espri yaparken birdenbire dünyayı sorgulamaya başlaması da oldukça garip. Ama işte bazen, bir kelime takılır kafana. Ve ben de bu kelimeyi anlamak için hem ciddi hem de komik bir yolculuğa çıktım. Hadi gelin, birlikte keşfe çıkalım.
İhvan Kardeşliği ve Benim “Felsefi” Anlatımım
Bir gün arkadaşlarım bir kafede oturuyoruz, kahvelerimizi yudumluyoruz. Tam o sırada bir arkadaşım, “Ya arkadaşlar, İhvan kardeşliği ne demek?” diye soruyor. Herkes susuyor. Bir tek ben hala kahvemi içiyorum, gözlerim sağa sola kayıyor. İç sesim başlıyor:
“Hayırdır, bu soruya benden başka kimse cevap veremeyecek mi? Tamam, tamam, ben varım, her şeyi ben çözeceğim.”
Hemen atılıyorum, havalı bir şekilde: “İhvan kardeşliği, aslında bir tür kardeşlik bağını ifade eder. Herkesin birbirini anlamaya çalıştığı, güvenli ve bağlı bir topluluk oluşturan bir anlayış.”
Ve tabii ki, bu sırada iç sesim yine devreye giriyor:
“Bunu kim söyledi ya? Bir felsefe profesörüne benziyorum şu anda. Hadi ya, bu bilgiye sahip olmak, ne kadar havalı, değil mi?”
Ama bir bakıyorum, kimse benden fazla cevap beklemiyor. Arkadaşlarım sadece birer küçük baş sallamaktan ibaret.
Kardeşlik Nerede, Espri Nerede?
Şimdi arkadaşlar, İhvan kardeşliği dedikçe, ben de bir anda aklıma gündelik hayatın o komik yönlerini getirdim. Hani insan her günün içinde sürekli bir “kardeşlik” hissi taşıyor ama bu bazen o kadar absürd bir hâl alabiliyor ki…
Mesela, sabah erken kalktığımda kahvaltı hazırlıyorum. Evde 3 kişi var; ben, kedim ve ablam. Biri orada uyuyor, kedim kendini gölgelik bir yere attı. Haliyle, bana kahvaltı hazırlama görevi düşüyor. “İhvan kardeşliği” dedikleri şeyin en temel hali bu değil mi? Yani, birinin ihtiyacı olduğunda yardım edebilmek, her şeyin üstesinden gelmeye çalışmak. Ama burada iş biraz “kendimle” dalga geçmeye dönüşüyor:
“İhvan kardeşliği diye bir şey yok aslında, gerçek kardeşlik, kedinin uyuduğu anda omuzlarına yüklenilen ekmek peynir hazırlama görevinde gizli.”
Tabii, bir yandan kahvaltıyı hazırlarken derin derin düşünmeye de devam ediyorum.
İhvan Kardeşliği, Hadi Gel Şimdi Gerçekten Konuşalım
Şimdi ciddileşelim. İhvan kardeşliği, aslında çok basit ama derin bir kavram. Dinî kökenleri ve İslam dünyasında yerleşmiş olduğu şekliyle, insanlara kardeşlik duygusunu aşılamaya yönelik bir anlayış. Özünde, bir insanın, bir topluluğun birbirini desteklemesi, anlayış göstermesi ve her durumda yardımcı olması fikri var. Bir bakıma, günlük yaşamın her alanına sirayet eden bir ruh.
Mesela, sokakta yürürken, biri düşse hemen yardım edersiniz. Ya da birinin sizden bir şey istemesi, hemen ondan çekinmeden yardım etmeye kalkmak. İşte bu, aslında o kadar da sıradan bir şey değil. “İhvan kardeşliği” dediğimizde, hem bireysel hem toplumsal bir sorumluluk hissiyatı ortaya çıkıyor.
Gerçekten Yardım Etmek, Ya Da Çekilmek
Bu konuda konuşurken, gündelik hayattaki birçok küçük komik durumu düşünmeden edemiyorum. Geçen gün markette birine yardım ettim. Adam, meyve reyonunda zeytinleri karıştırıyordu, “Birader, en güzel zeytin hangisi?” diye sordu.
Şimdi, bu soruyu sormadan önce biraz durup düşündüm.
“Gerçekten ‘zeytin’ konusunda uzman mıyım? Hem de İhvan kardeşliği hakkında bir şeyler anlatırken. Hadi bakalım, cevabı ver!”
Tam o sırada, içimden şöyle geçiyor:
“Yapma, gerçekten yardım etmeye kalkma. Ne yapacağına karar ver! Kardeşliğe olan bu sığ bakış açısını mı sergileyeceksin, yoksa hemen onu çözümlemenin yolunu mu bulacaksın?”
İç sesimle mücadele ederken, zeytin konusunda bilgimi biraz gösterdim ve tabii ki sonunda marketteki o kişinin “vay be, sen çok bilgiliymişsin” demesi de bana yeni bir kahramanlık duygusu yaşattı. O an gerçekten “İhvan kardeşliği” konseptini bir adım daha yakından anlamış oldum.
Sonuç Olarak
Sonuçta İhvan kardeşliği, hayatın her anına yayılabilen bir şey. Çoğu zaman farkında olmadan, o “kardeşlik” hissini yaşarız ama bazen de derin derin sorgularız. Ben de bazen kahve içip arkadaşlarımın yanında “bu işte bir tuhaflık var” derim. Ama sonuçta, günlük hayatımızın içinde bile İhvan kardeşliğini fark etmek, güzel bir şey. Ne kadar absürd de olsa, her anımızda başkalarına el uzatabilmek, “işte bu kardeşlik” diyorum.
Ve tabii, bir de bu yazıyı bitirirken aklıma şu geliyor:
“İhvan kardeşliği ne demek? Bunu düşündüm de, biraz daha kahve içmem gerek.”